Հոր զղջումը
Լսի՛ր, տղա՛ս, այս խոսքերն ասում եմ, երբ արդեն քնած ես. քո փոքրիկ ձեռքն այտիդ տակ է, իսկ շիկահեր մազերդ թափված են խոնավ ճակատիդ: Ես ծածուկ մտա քո սենյակ: Մի քանի րոպե առաջ, երբ լրագիր էի կարդում, մի պահ դադար առնելով՝ գիտակցեցի, թե ինչպես է ինձ պարուրում զղջման խոր զգացումը: Այժմ եկել եմ քեզ մոտ՝ նստած